Niemand zit op jou te wachten.

Je bent altijd al onzeker geweest over jezelf. Je hebt echt aan jezelf gewerkt om je zelfbeeld te verbeteren en het is al een stuk beter dan vroeger. Toch word je in relaties met anderen steeds teleurgesteld. Sommige mensen geven je steeds weer het gevoel dat je er niet toe doet en dat je niet belangrijk bent. Het idee dat niemand op jou zit te wachten geeft je vaak een eenzaam gevoel.

Je kunt geen 'nee' zeggen.

Je staat altijd voor iedereen klaar en niets is je te veel om anderen te helpen. Sterker nog, je weet dat je een 'pleaser' bent en dat je geen 'nee' durft te zeggen. Jouw leven staat in het teken van anderen gelukkig maken. Je beseft dat je jezelf steeds meer bent gaan wegcijferen en dat jij hierdoor juist ongelukkig wordt.

Je staat altijd 'AAN'.

Je wilt het niet, maar je maakt je zo snel druk over van alles. Je voelt je het meest prettig als je overal controle over hebt, maar je weet ook dat dat niet haalbaar is. Het piekeren en stressen dat je bewust (en onbewust) doet, gaat ten koste van je lichamelijke- en psychische gezondheid. Ontspannen? Je zou niet weten hoe dat moet, want je staat altijd AAN.

Het gaat allemaal moeizaam.

Als je naar je leven kijkt, valt het je op dat je vaak in dezelfde soort situaties belandt. Je neemt jezelf steeds voor om vaker 'nee' te zeggen, je grenzen aan te geven, meer aan jezelf te denken en een balans in je leven te vinden, maar als puntje bij paaltje komt, doe je toch weer hetzelfde. Het lijkt ook wel alsof dezelfde type mensen ook steeds op je pad komen. Mensen die je uitdagen, triggeren, over je grenzen gaan en je een vervelend gevoel bezorgen.

Je bent je tijd aan het verspillen.

Hoe ouder je wordt, hoe meer je het gevoel hebt dat je tijd opraakt. Je weet nog steeds niet goed wat je wilt, waar je goed in bent en wat jij mensen kunt bieden. Je vraagt je af of je hier bent met een bepaald doel of een missie, maar het lukt je niet om antwoorden op je vragen te vinden.